ஒளிக்கும் எடையுண்டு...

அந்த மாபெரும் தியரியை 1915 -இலேயே கண்டுபிடித்துவிட்டார் ஐன்ஸ்டீன், ஆனால் அவரை யாரும் கண்டு கொள்ளவில்லை. அதற்கான ஆதாரம் வேணுமே? அதைக் 'காட்டி' அவரை ஸ்டார் ஆக்கியது 1919 -இல் வந்த சூரிய கிரகணம்தான்!

நிலையானது என்று நாம் நினைக்கும் Time Space என்ற ஃப்ரேமில், ஈர்ப்பு விசையானது மாற்றத்தை உண்டாக்கும், ஒளியின் பாதையை வளைக்கும் என்று தன் General Theory of Relativity -யை முன்வைத்தார் ஐன். 

ரொம்பச் சின்ன அளவிலான அதை நிரூபிக்கணுமானால் மாபெரும் பொருள் ஒன்றின் அருகே செல்லும் ஒளி வளைவதைக் காட்டணும். சூரியன் மாதிரி ஒன்று. ஆனால் சூரியன் ஒளிரும்போது ஒளியை அளப்பது எப்படி? 

பிரசினையைக் கையில் எடுத்துக் கொண்டார் Sir Arthur Eddington என்ற வானியலாளர். காத்திருந்தார் அடுத்த சூரிய கிரகணத்துக்காக. அது வந்தது 1919-இல். ஆளுக்கு சில பிளேட்டுகளை எடுத்துக் கொண்டு ஆப்பிரிக்காவுக்கும் பிரேசிலுக்கும் ஓடினர் அவரும் நண்பரும். இடி மின்னல், மேக மறைவு எல்லாம் தாண்டி அகப்பட்டது ரெண்டே படம். அதில் ஒன்றே போதுமாயிருந்தது. ஸன்னுக்குப் பின்னிருந்த ஸ்டார்கள் 1.75 arcseconds இடம் மாறித் தெரிந்தன, சூரியனின் ஈர்ப்புவிசை வளைத்த ஒளியால்!
உலக அளவில் ஒளி விழுந்தது ஐன்ஸ்டீன் மீது.

லண்டன் பத்திரிகையில் தலைப்பு செய்தி:
'எங்கே இருக்குமென்று கணிக்கப் பட்டதோ அங்கே இல்லை நட்சத்திரங்கள்! ஆனால் யாரும் கவலைப்பட வேண்டாம்!'

Eddington எழுதினார் தன் கவிதையில்:
'ஒரு விஷயம் நிச்சயம்: ஒளிக்கும் எடையுண்டு.
பாயும் ஒளிக்கதிர்கள் பகலவன் பக்கத்தில்
படர்வதில்லை நேராக.'

Albert Einstein... 

பிறந்த நாள்: March 14 !