வெற்று மனம்...

பிணக் குவியல்களின் மத்தியில்

நான் வாழ்கிறேன்

அதோ அங்கே பாத் ரூமில் ஒரு

கரப்பான் பூச்சி செத்துக் கிடக்கிறது

என் கட்டிலைச்சுற்றி சில மூட்டைப் பூச்சிகளின்

உதிரம் வடியும் சடலங்கள்

அடித்துப்போட்ட கொசுக்கள் பத்துப் பதினாறு

அவ்வப்போது என் மேஜையில்

எறும்புகளின் வெற்றுடல்களோ

எண்ணிக்கையில் அடங்குவதாயில்லை.

எதுவுமே என்னைச் சலனப் படுத்தவில்லை.

என்றாலும் முந்தாநாள்

தெருவில் யாரோ அன்று

இறந்திருந்த வீட்டைத் தாண்டும்போது

ஏனோ சற்று ஒதுங்கிப் போகிறேன்...

<<<>>>