இசையால் ஈர்த்தவர்...

படம்: Breakfast at Tiffany’s.(1961) டைப் அடித்துக் கொண்டிருக்கும் George Peppard விரல்கள் அப்படியே நிற்கும். ஜன்னல் வழி மிதந்து வரும் பாடல்! “Moo….n River…” என்று Audrey Hepburn கீழ்த் தளத்திலிருந்து பாட, எட்டிப் பார்க்கும் இவர். பாடி முடித்தவர் விழி உயர்த்தி இவரைப் பார்க்கிறதும் (ஒரு விநாடி) ரிகக்னைஸ் பண்ணுவதும் (அரை விநாடி)... ஒன்றரையாவது விநாடி அந்த மில்லியன் டாலர் ஸ்மைலை சிந்தியபடியே சொல்வார் பாருங்க ஒரு Hi ! இதைவிட க்ரேஸ்ஃபுல்லாக, கூலாக, காதலாக யாராலும் சொல்ல முடியாது. ஆங், சொல்ல வந்தது பாட்டைப் பற்றி! இந்தப் பாட்டுக்கு ஒன்று, படத்தின் இசைக்கு ஒன்று என்று ரெண்டு ஆஸ்கார் வாங்கினார் அந்த இசையமைப்பாளர். 

Henry Mancini. இன்று பிறந்த நாள்!

அந்தக் காலத்து ஹாலிவுட் இசை மும்மூர்த்திகளில் ஒருவர் (மற்றவர்கள்: Dimitri Tiomkin, Bernard Herrmann) ஆஸ்கார் நாலும் கிராமி இருபதும் அள்ளியவர். 

'The Pink Panther' என்றதுமே நினைவில் ஓடுவது அதன் டைட்டில் இசைதான். அந்த அட்டகாச காமெடி இசையை இட்டவர் இவரே.. 

Hatari படத்தில் John Wayne குட்டி யானைகளை நடக்க அழைத்துப் போகும் காட்சியில் பீறிட்டுக் கிளம்புமே ட்ரம்பெட்டில், "லாலலல்ல லாலல் லல்ல லாலா.." என்று? அந்த Baby Elephant Walk Song! உலகம் முழுக்க ஒலிக்கும் அது என்று ஹென்றியே எதிர்பார்க்கவில்லை. அந்தச் சமயத்தில் வந்த நம்ம ஊர் காமெடிப் படங்களிலெல்லாம் குண்டான பாத்திரங்கள் நடைக்குண்டான இசையாக பின்னணியில் ஒலிக்குமே அது!

சின்ன வயதில் இவர் எழுதி அனுப்பிய இசைக் குறிப்புக்களைப் பார்த்து விட்டு இவரை இசைத் துறையில்  இறங்கச் சொன்னார் ஒரு பிரபல இசையமைப்பாளர் பெனி குட்மன். அப்படியே செய்தார்.  

எல்லா ரக இசையிலும் விற்பன்னர். இறப்பதற்கு இரு வருடம் முன் போட்ட இசை ‘Tom and Jerry’ படத்துக்கு. போட்ட இசையிலேயே பிடித்தது எதுன்னு கேட்டதற்கு பிங்க் பாந்தர் என்றவர், ஏன்னா அதில பாதி உரிமை எனக்காச்சே, என்றாராம்.