அவள் .. (கவிதைகள்)

311

காலைப் பொழுதையும்

மாலைப் பொழுதையும்
கையோடு கொண்டு வருகிறாயே
எப்படி?

312

கோலமிட்டது நான்
புள்ளிகள் நீ இட்டது.

313

உறங்குகையில் உதட்டில் நெளியும் புன்னகை
உரைக்கிறது கனவில் என்னைக் காண்பதை.

314

கடைசி வரை தெரியப்போவதில்லை 
எத்தனை அஸ்திரம் வைத்திருக்கிறாய்
என்னை வீழ்த்த என்று.

315

நீ சாயுமிடம் 
தான் என்பதால்
ஏகப் பெருமை என்
தோளுக்கு.

316

ஸ்மைல் ப்ளீஸ்.
ஸ்மைல்..
தடால்!
கொஞ்சம் இரு,
எழுந்துக்கறேன்!

317

என் நாளை நீ எடுத்துக்கொண்டுவிட்டு

என்னைக் கேட்கிறாய் 

என்ன சாதித்தாய் இன்றென.

318

இடம் சுட்டி பொருள் விளக்க முடியாதது:
உன் சகல சந்தர்ப்ப 
‘உம்!’

319

எனக்குள் நீ 
எல்லாமாக.

320

ஒரு நாளாவது நானாக
இருக்கவேண்டும் நீ,
என் அவஸ்தை 
புரிந்துகொள்ள.

>><><><<