461
அடம் பிடிக்கிறது தென்றல்,
நான்தான் இருப்பேன் உன்
மணப்பெண் தோழியாக என்று.
நான்தான் இருப்பேன் உன்
மணப்பெண் தோழியாக என்று.
><><
462
தண்மையைப் பொழிவதில்
மழை என்றால்
அன்பைப் பொழிவதில் நீ.
மழை என்றால்
அன்பைப் பொழிவதில் நீ.
><><
463.
காதல் என்றால்
நிஜத்தில் என்னவென்று எனக்குக்
கற்றுத்தர வந்தவள்.
நிஜத்தில் என்னவென்று எனக்குக்
கற்றுத்தர வந்தவள்.
><><
464
உன்னைப் பார்க்கவோ
விண்ணைவிட்டு
மண்ணிற்கு வந்தது மழை?
விண்ணைவிட்டு
மண்ணிற்கு வந்தது மழை?
><><
465.
மனதில் பட்டிமன்றம்.
வென்றது ’நீ’யா
’உன் அன்பா’?
><><
466
சந்திரனில் போல
எடையிற்று மிதக்கும்
மந்திரம் புரிந்தாய்
என் மீது.
><><
467
வினோதமும் நூதனமுமாக நீ
வியப்பும் தவிப்புமாக நான்.
><><
468
உள்ளம் தொடாது
ஒரு தடவையும் போனதில்லை
உந்தன் புன்னகை.
><><
469
இருபத்து மூன்றை
நீ எடுத்துக் கொண்டு விட
மீதம் ஒரு மணியில்
நாளைத் தள்ளுகிறேன்.
நீ எடுத்துக் கொண்டு விட
மீதம் ஒரு மணியில்
நாளைத் தள்ளுகிறேன்.
><><
470
இன்னும் அடங்கவில்லை பிரமிப்பு
நிஜமாகவே என் எதிரில்
நிற்பது நீதானா?
><><
2 comments:
இரு வரி இன்பங்கள் !
அனைத்தும் அருமை.
Post a Comment
உங்கள் எண்ணத்தை தெரிவியுங்களேன்!